بخشی از وصیت نامه شهید حسن هادی :

خدایا وقتی انسان این بچه های بسیجی را می بیند که با چه اطمینانی از بهشت و دورزخ سخن می گویند، از خودش شرمنده می شود. آن وقت ما چطور خود را روشن فکر بدانیم و این واژه را با خود حمل کنیم؟ به قول اماممان، امروز این مردم اند که چراغ راه روشن فکران اند.ما تازه ادعا داریم می خواهیم مسائل مردم را حل کنیم. مسائل خودت را حل کن ، مسائل مردم پیشکشت! پس چرا ما به خود مغروریم؟ آخر چه داریم؟ ذره ای از صفا و خلوص این مردم ، ای برادر ، برای من و تو کتابی است که تا آخر عمر نخاهیم توانست که بخوانیم. خدایا چه کنم؟ چرا من نمی توانم مانند این مردم عاشق باشم؟ عاشق تو.عشقی که منتهای آمال من است.

بخشی از وصیت نامه شهید حسن هادی

منبع:گنجینه آسمانی ص212